Książka opowiada historię dziewiętnastoletniej Ewy. Wraz z rodzicami mieszka w małym miasteczku, czuje się nieszczęśliwa, marzy o wyjechaniu i lepszym, ciekawszym życiu. Jednak jedno wydarzenie sprawia, że dziewczyna musi się zatrzymać i zastanowić nad dalszym życiem. Zderza się z rzeczywistością i staje przed trudnym wyborem.

Rozwój młodego człowieka skłania bohaterkę do patrzenia na świat przez pryzmat swojego nienarodzonego dziecka. Ewa mówi do niego i stara się przekonać ono, że jednak warto przyjść na ten świat, po to aby poznać różne dźwięki, zobaczyć jakie drzewa rosną w lesie i jak biegają po nim fauny. Ono też uczy Ewę, uczy ją poznawać świat, na który wcześniej nie zwracała uwagi oraz podejmować decyzje, jest jej nadzieją.

Wielowątkowość akcji sprawia, że możemy spojrzeć na sytuację z różnych perspektyw. Dobrze napisane, wyraziste postacie dodają uroku książce. Od bezkonfliktowości ojca po matkę, która marząc o nie wpadnięciu w rutynę, wpada w nią.

Terakowska pisze o brutalnej rzeczywistości, marzeniach, uczy nas, że jeśli nawet coś się nam wydaje to i tak nie powinniśmy tracić nadziei, bo to jest wszystko co mamy. Książka pomaga zrozumieć czym jest wybór, że to nie tylko decyzja na chwilę, ale ma ona konsekwencje w przyszłości.

Magda

 

Trzecia powieść zdobywcy Literackiej Nagrody Nobla Kazuo Ishigury ,,Okruchy dnia’’ to książka obiecująca, piękna i trafiająca w samo sedno naszej wrażliwości.
Głównym bohaterem i narratorem jest kamerdyner Stevens. Mężczyzna wyrusza w podróż, aby spotkać się z dawno niewidzianą znajomą, z którą kiedyś pracował. Wycieczka pozwala mu odetchnąć od pracy, uświadomić sobie różne rzeczy oraz rozpocząć refleksję nad swoim życiem.
Ishiguro poprzez bezpardonowe opisy codzienności służby w szanowanym domu, obnaża aż do bólu motywy ludzkiego postępowania. Dyskretnie przedstawia nam, w jaki sposób wybory Stevensa wpłynęły na jego życie. Mężczyzna podejmował decyzje myśląc, że poświęca się w słusznej sprawie, ale naprawdę je zmarnował. Jednak autor wyjaśnia, że nie powinniśmy trwonić czasu nad rozmyślaniem o przeszłości, ale pójść do przodu i cieszyć się każdym okruchem dnia, który nam pozostał.
Książka ukazuje prawdę o nas samych: potrzebujemy coś robić, czuć się przynależni do czegoś wielkiego, co wydaje się bardzo ważne, ale kiedy jest już za późno uświadamiamy sobie błahość sprawy i utratę szansy na coś lepszego.

 

Magda